پرسش :

پیامدهای ترک نماز چیست؟


پاسخ :
ترک نماز، کوتاهی در مهم ترین دستور الهی و انجام ندادن بزرگ ترین وظیفه و برنامه زندگی است. ترک نماز، ناشکری و ناسپاسی نعمت های الهی و برداشتن ستون دین است؛ زیرا نماز پایه دین است.

ترک نماز و عبادت، سبب می شود که آفرینش و زندگی انسان، بیهوده و لغو جلوه کند، در حالی که عبادت، انسان را به هدف آفرینش رهنمون می شود. ترک نماز و نیایش، سبب ترک لذت بخش ترین حالات انسان است. جوامع، ملت ها، اقوام و نژادها، از اول تاریخ آفرینش بشر تا حال، با نیایش، عبادت و مناجات، پویا و زنده مانده اند. (هر چند در روش و کردار و گفتار دچار انحراف هم شده اند.)

در هیچ زمانی، انسان از عبادت و پرستش خدا بی نیاز نبوده و نخواهد بود، ولی این عبادت باید با برنامه و روش خاصی صورت گیرد. وگرنه هیچ بهره و نتیجه ای نصیب شخص نیایش گر نخواهد شد.

خداوند می فرماید: «إِنَّ الصَّلاَةَ کَانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا مَّوْقُوتًا؛ البته نماز بر مؤمنان به طور حتم فرض و واجب شده است». (نساء: 103)

ترک نماز یا سبک شمردن آن، آثار شوم فراوانی دارد. حضرت رسول صلی الله علیه و آله در این باره می فرمایند:
هرکس نماز را سبک بشمارد، دچار پانزده بلا می شود: شش بلا در دنیا، سه بلا در هنگام مرگ، سه بلا در قبر و سه بلا و عقوبت، هنگامی که از قبر بیرون می آید.

1. آنچه در دنیا به آن دچار می شود:
الف) خداوند برکت را از عمر او برمی دارد.
ب) خداوند برکت را از روزی اش برمی دارد.
ج) چهره خوبان از او گرفته می شود.
د) کار نیک وی دیگر پاداش نخواهد داشت.
ه) دعایش به اجابت نمی رسد.
و) از دعای خوبان بهره ای نخواهد برد.

2. آنچه در هنگام مرگ به آن دچار می شود:
الف) با ذلت و خواری می میرد.
ب) گرسنه از دنیا می رود.
ج) تشنه می میرد.

3. آنچه در قبر گریبانش را می گیرد:
الف) خداوند، ملکی را در قبر وی می گمارد، تا او را شکنجه کند.
ب) قبر بر وی تنگ خواهد گرفت.
ج) درون قبر وی، تاریک خواهد بود.

4. آنچه در قیامت هنگام برخاستن از قبر به آن دچار می شود:
الف) خداوند فرشته ای بر او می گمارد، تا وی را با صورت بر زمین بکشد، در حالی که مردم نظاره می کنند.
ب) با وی محاسبه سختی خواهد شد.
ج) هرگز خداوند به وی نظر رحمت نمی افکند و تطهیرش نمی کند و عذاب دردناک و سختی در انتظار او است.(1)

عبید بن زراره می گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم: گناهان کبیره کدامند؟ آن حضرت فرمودند: «گناهان کبیره در نوشتار علی بن ابی طالب علیه السلام هفت چیز است: کفر به خداوند، کشتن انسان، عاق پدر و مادر شدن، ربا گرفتن، خوردن مال یتیم به ناحق، فرار از جهاد و تعرب بعد از هجرت. عبید می گوید: از امام پرسیدم یک درهم از مال یتیم خوردن، بزرگ تر است یا ترک نماز؟

حضرت فرمودند: «ترک نماز.» پرسیدم: شما ترک نماز را از گناهان کبیره به حساب نیاوردید. حضرت فرمودند: «اولین گناه کبیره چه بود؟» گفتم: کفر به خداوند. فرمود: «شکی نیست که تارک نماز کافر است».(2) (مقصود از این کفر، کفر عملی است. البته اگر ترک نماز به جهت انکار خداوند و رسول باشد، کفر نظری نیز هست.)

پی‌نوشت‌ها:
1- مستدرک الوسایل، ج 1، ص 171 و 172.
2- وسایل الشیعه، ج 11، ص 254.

منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، قم: انتشارات مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، 1389.